boranlı

boranlı
sif. Küləkli qar və ya yağışlı; bərk küləkli, qasırğalı. Boranlı hava. Boranlı qış günü. – Duman gəldi, azdım mən də yolumu; Çiskinli, boranlı çöllərdə qaldım. Aşıq Kərəm. Payız çatanda axıra boranlı, qarlı qış yetər. A. S.. Boranlı qış gecəsi, şaxta şiddət ilə kəsir; Külək vıyıldayaraq səs salır biyabanə. C. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • qarlı-boranlı — sif. Daim qar və boran olan, havası sərt olan. Qarlı boranlı hava. Qarlı boranlı çöllər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • fırtınalı — sif. 1. Fırtınası olan, boranlı, qasırğalı, coşqun. Fırtınalı hava. Fırtınalı okean. – Fırtınalı göylərimi yaxmaq istər ildırımlar; Nə zaman ki qərib ruhum yad ellərdən cana doyar. Ə. C.. Divarlarda fırtınalı dəniz batan gəmi, tufan vaxtı dənizdə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boran — is. Küləkli qar və yağış; çovğun, qasırğa. Borana düşmək. – Kərəməli, yollarım toz, qubar oldu; Boran oldu, çovğun oldu, qar oldu. Aşıq Kərəm. Bunların <Xədicə və uşaqların> ah naləsi, boranın gurultulu səsi bir birinə qarışmışdı. S. S. A …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • boranlamaq — f. 1. Boran qalxmaq, boran baş vermək. Hava boranladı. 2. Borana düşmək, boranlı havada soyuqdan donmaq. Mallar çöldə qalıb boranlamışdılar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çarpaşıq — 1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq. Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə. C.. Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S. V.. 2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş. Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çovğunlu — sif. 1. Küləkli, qar və ya yağışlı; boranlı. Çovğunlu gecə. – Rizvan belə qarlı və çovğunlu havada bir cüt öküzlə yola çıxmağa cürət etmədiyindən qonşusunun da öküzlərini aldı. S. H.. . . Qış fəslinin çovğunlu günlərindən biri idi. Y. Əzimzadə. 2 …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kabardalı — köhn. bax kabardin. Soyuq və boranlı bir gecədə məzkur abxazlının süd qardaşı kabardalı Səfər bəy ona qonaq olur. F. K …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qasırğalı — sif. Tufanlı, boranlı. Qasırğalı hava. – Dəniz qasırğalı, dəniz əsəbi; Dağ kimi dalğalar verib əl ələ. O. S.. // məc. Coşqun, gurultulu. Qasırğalı ömür verib; Qocaltmışdı onu dövran. N. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qış — is. İlin payızdan sonra gələn ən soyuq fəsli. Qarlı qış günündə. Bu il qış çox gec gəldi. – Doğrudur, kəndlərdə və balaca şəhərlərdə qışın o qədər bir səfası yoxdur, amma Tiflis kimi yerdə qış böyük bir qənimətdir. C. M.. O, şaxta, boranlı qış da …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”